Lamine Yamal

Lamine Yamal is de grote nieuwe ster van het Spaanse voetbal. Hij is de jongste debutant in de geschiedenis van FC Barcelona en de jongste doelpuntenmaker op een UEFA Europees Kampioenschap (EK). Hij groeide op in Rocafonda, een bescheiden wijk in Mataró, nabij Barcelona. Zijn supersterstatus heeft echter een prijs: zijn keuze om voor het Spaanse nationale elftal te spelen veroorzaakte spanningen in zijn omgeving, wat zelfs leidde tot een gewelddadig incident waarbij zijn vader werd neergestoken.

Ondanks de moeilijkheden heeft de zoon van een serveerster uit Equatoriaal-Guinea en een schilder uit Marokko slechts één doel: de beste speler ter wereld worden. Deze biografie, geschreven door de gerenommeerde sportjournalist Luca Caioli, biedt een intieme blik op zijn meteorische opkomst van de jeugdopleiding van La Masía tot internationale sterrenstatus.

Het voelt bijna absurd om een biografie te lezen van iemand die zijn eindexamen nog moet afleggen. Toch slaagt het duo Luca Caioli en Cyril Collot erin om Lamine Yamal neer te zetten als meer dan alleen “het nieuwe wonderkind van Barça”. Ze beginnen in Rocafonda, een wijk in Mataró waar talent en gevaar hand in hand gaan. Daar zie je een jongen die tussen een serveerster uit Equatoriaal-Guinea en een schilder uit Marokko leerde balanceren op grenzen: thuis, op school, op straat. De auteurs maken duidelijk dat zijn spectaculaire debuut bij FC Barcelona en zijn doelpunt op het EK niet uit de lucht komen vallen; ze zijn het gevolg van eindeloos trainen, dorpsveldjes en een familie die zich letterlijk in de strijd wierp voor zijn keuze om voor Spanje te spelen.

Wat beklijft, is de menselijke prijs van roem. De biografie beschrijft zonder sensatiezucht het incident waarin Yamal’s vader werd neergestoken, simpelweg omdat zijn zoon een nationale keuze maakte. Dat is de harde realiteit achter het salarisstrookje en de glanzende reclames. Caioli en Collot benoemen ook de spanning tussen de Catalaanse identiteit, de Spaanse vlag en de verwachtingen vanuit fans die hem al “de nieuwe Messi” noemen. Het zijn geen weidse analyses; het zijn concrete momenten: een gesprek met een jeugdtrainer in La Masía, een ritje met een vriend door Mataró, een telefoontje van een bondscoach dat zijn leven in een nieuwe versnelling zet.

Sportbiografieën kunnen soms verzanden in statistieken, maar deze houdt de focus op karakter. We zien Lamine als puber die gamet, grappen maakt en toch steeds weer die vraag hoort: “Kun je de beste ter wereld worden?” Zijn antwoord is nooit arrogant, eerder hardnekkig. De schrijvers gebruiken hun ervaring om tactische details te plaatsen zonder de lezer te verliezen. Je krijgt een idee van zijn speelstijl—de drang naar voren, het gemak waarmee hij verdedigers uitspeelt—maar belangrijker nog: je begrijpt de mentale drive achter elke schijnbeweging.

Aan het einde van het boek zat ik met een kop groene thee (koud, uiteraard) te kijken naar highlights op mijn telefoon, omdat ik na al die pagina’s opnieuw wilde zien wat al die woorden proberen te vangen. Dit verhaal is nog lang niet af, maar juist daarom is het boeiend. Het voelt als hoofdstuk één van een episch sportverhaal waarin de inzet belachelijk hoog ligt en de held nog jong genoeg is om fouten te maken. Verwacht geen afgerond sprookje, wel een eerlijke blik achter de coulissen van een carrière die in realtime ontstaat. En ja, mijn TBR-stapel keek me verwijtend aan toen ik besloot “nog één interview” in het boek te lezen—maar sommige talenten vragen nu eenmaal onze volledige aandacht.